Kobanê yek ji wan deveran e ku bi jin û mêr ên xwe yên leheng destanê dinivîsîne. Ne tenê destana xwe nivîsandin, di heman demê de destana azadiyê ya gelan nivîsandin. Yek ji gerîlayên YJA Starê yên leheng Ararat Tolhildan (Sara Cezayîr) jî li warê berxwedan û serketinê li Kobanê ji dayik bû. Rêwîtiya wê ya gerîla ku li Garê destpê kir, li Xakurkê weke şervaneke xurt dewam kir. Bi dil, ruh û kesayetiya xwe li dijî faşîzm û mêtingeriyê şer kir û tevlî karwanê şehîdan bû.

Ew di hembêza şoreşê de, bi şahidiya ji destanên lehengênn pêşeng ên şoreşê mezin bû. Malbata wê ya welatparêz û dilsozê nirxên xwe, kesayetiya wê bi çanda Kurd ava kiribû. Li dijî Ehrîmanên tarî yên vê serdemê, bi ronahiya zarokên agir û rojê dilê xwe ronî kir. Her ku dilê xwe ronî kir, ruhê wê ber bi azadiyê ve firiya. Zarokeke şoreşê bû û ruhê şoreşê timî di dilê wê de bû. Li ber ronahiya felsefeya Rêber Apo rêya xwe ronî kir. Her ku tarîtî li ser xaka Kurdistanê dihate ferkirin, agirê ku zarokên rojê li çiyê dadan ev xak ronî dikir. Ararat jî jinek bû ku bi vê ronahiyê mezin bû û dilê xwe ronî kir. Her ku dilê wê ronî bû, hişmendiya wê ya azadiyê bû şoreşger, bi şer rengê jinê yê azad radixist pêş çavan.

WEKE PARÇEYEK JI ŞOREŞÊ DIBÎNE

Hevrêtiya PKK'ê, sekna hevalên jin bala Ararat dikişîne. Bi taybetî têkoşîna gerîlayên jin a bi hêza xwe, tirsa ku berdidan dilê paşverûyan, bala wê dikişand û dibû heyranê vê yekê. Li dijî êrîşên çeteyan û kiryarên koletiyê, hêrsa wê zêde bû û xwest tevlî çepera azadiyê ya jinan bibe. Ararat xwe weke parçeyek ji şoreşa li Rojava dît, bi coşa şoreşê hewl da xwe ji nû ve biafirîne. Baweriya xwe bi paradîgmaya Rêber Apo anî û bi rengekî çalak karên ciwanan meşand. Tarîtî tenê bi felsefe û îdeolojiya Rêber Apo dikarîbû bihata parçekirin. Ji dil û can bi vê rêya heqîqetê bawer kir.

LI ÇIYÊ XWE JI NÛ VE AFIRAND

Ararat di vê rêya heqîqetê de ji bo karibe têkoşîneke hîn xurt bimeşîne, berê xwe da çiyayên azad. Xwest xwe bigihîne her bihosta xaka welatê xwe û li çiyê xwe ji nû ve biafirîne. Çiya ew deverên pîroz in ku mirov xwe bi rengê azadiyê ava dike. Li çiyê pêwîstî bi têkoşînê heye, weke gerîla pêwîstî bi şerê li dijî Ehrîmanên serdemê heye. Gerîla navê pîroz ê Kurdistanê ye. Bûyîna gerîlayeke jin jî tê wê wateyê ku li warê Xwedawendan jin xwe bigihîne cewhera xwe û jiyanê ji nû ve ava bike. Ararat jî bi coş û kelecaneke mezin li çiyê weke şervaneke azadiyê meşiya.

HEMÛ BEDEWIYÊN HEVRÊTIYÊ GIHAND HEV

Li çiyê pratîka xwe ya destpêkê li Garê meşand. Garê ji aliyê gerîlatiyê ve tecrûbe da Ararat. Xwe ji bo deverên hîn giran amade kir. Tevlîbûna wê ya li jiyanê ya bi fedakarî, wêrekî û baweriya bi xwe, kir ku di demeke kurt de bibe gerîlayeke pêşketî û xwedî tecrûbe. Bû jineke ciwan ku di nava bedewiya xwezayê û azadiya çiyê de bi enerjiya xwezayê jiyana xwe afirand. Bi saya nêzîkatiya xwe ya sade û dilnizm, ahengî bi hevrêyên xwe re danî û hemû bedewiyên hevrêtiya li nava PKK'ê di kesayetiya xwe de gihand hev. Di vî karî de timî serketin ji xwe re kir esas.

LI SER XETA JINÊ YA AZAD XWE KÛR KIR

Jiyan bi rengekî hevgirtî nirxand. Her ku di felsefe û îdeolojiya Rêber Apo de xwe bi pêş ve bir, di jiyanê û şer de serketî bû.

Ararat li dijî êrîşên bêexlaq di dilê xwe de hêrseke mezin afirand. Şerê li dijî artêşeke ku ji mirovahî û exlaqê bêpar maye, avêtina vê artêşê ji vê xakê xwedîderketina li rûmeta gel û mirovahiyê ye. Bi vê têgihiştinê di şer de şareza bû.

BI HER AWAYÎ LI DIJÎ MÊTINGERIYÊ ŞER KIR

Bi dil, ruh û kesayetiya xwe li dijî faşîzm û mêtingeriyê şer kir. Eger şerkirin tê wateya azadbûyînê, hingî ew jineke Kurd bû ku her roj bi şer hîn bêhtir xwe azad dikir. Rêwîtiya gerîla ya ku li Garê destpê kir, li Xakurkê weke şervaneke xurt dewam kir. Ji bo karibe di vî şerî de bi roleke xurt rabe, bi hişmendiya berpirsyariyeke mezin tevgeriya, di şer de bi sekna xwe bû milîtaneke pêşeng ji hevrêyên xwe re. Di sala 2024'an de di êrîşên dagirkeriyê de tevlî karwanê şehîdan bû. Weke gerîlayeke YJA Starê ku nasnameya jinê ya pêşeng a dema nû temsîl dikir, di vê berxwedana destanî de bi sekn û wêrekiya xwe careke din nîşan da ku ruhê Apoyî têk naçe.