Hunermendên li Amedê yên di bin banê Navenda Çanda Mezopotamyayê (NÇM) de dixebitin, li dijî qedexekirina konsera salvegera 30’yemîn a NÇM’ê ku dê li Stenbolê bihata lidarxistin, daxuyanî dan û qedexekirin şermezar kirin. Daxuyanî li avahiya Komeleya Çand û Hunerê ya Dîcle Firatê ya li Sûra Amedê pêk hat û gelek hunermend beşdarî daxuyaniyê bûn. 

Di daxuyaniyê de ev tişt hate diyarkirin: 

“Ev 30 sal in em Navendên Çandê yên Mezopotamyayê, ji bo çand û hunereke azad û bi zimanê Kurdî, li ber xwe didin.

Ji destpêka salên 90’î û vir ve gelek caran saziyên me hatin girtin, hevrê û hevalên me hatin destgîrkirin, girtin û cezakirin. Berdêlên mezin hem ji hêla xebatkarên NÇM’yan ve û hem jî ji hêla gelê me yê berxwedêr ve hatin dayîn û hîn jî tê dayîn. 

Çewisandin, gefxwarin, qedexekirin, pişaftin û pê re jî qirkirina çandî kêlîyekê  jî nesekinî. Hişmendiya ku Kurdan înkar dike, çand û hunera Kurdî ya azad tune dihesibîne îro jî li ser kar e. 

Hîn çend roj berê cil û bergên me yên neteweyî hatin qedexekirin. Dîsa çend roj berê straneke me hat qedexekirin û doh jî konser û bernameya çand û hunera kurdî ya NÇM'ê ji hêla hişmendiya qirker vê hate qedexekirin.

Bi hincetên sosret yên wekî ev konser û bername  “Dê ewlehiya civakê bixe xeterîyê û îhtîmala ku dê li wê derê sûc bê kirin û hwd” bernameya pîrozbahiyê ya 30’emîn damezrandina NÇM’ê ya ku dê li Stenbolê bihata lidarxistin, hat qedexekirin. Hişmendiya qirker qey nizane ku, çand, huner û zimanê gelekî bi qedexekirinê nayê rawestandin. 

Ji bo ku hûn dibêjin Neteweyek tune ye û hebûna wî înkar  dikin ew netewe ji holê ranabe. Gelê Kurd di her şert û mercî de xwedî li çand û hunera xwe derketiye. Heger hûn vê rastiyê nizanin herin rûpelên dîroka berxwedana gelê Kurd vekin. Yên ku dibêjin pirsgirêka Kurd tune ye û me ev pirsgirêk çareser kiriye, îro jî li rûreşî û derewên xwe diqelibin. Ew careke din li hemberî dîrokê tewanbar û sûcdar in. 

Em jî ji her demê zêdetir, xweşiktir, bi serbilindî û bi rihekî berxwedêr li hemberî polîtîkayên pişaftinê û qedexeyan li ber xwe didin. 

Em xwedî wê soz û biryarê ne ku em gelê xwe bê ziman, bê çand û bê hunera Kurdî nahêlin. Em wekî xebatkar, hunermend û dildarên çand û hunera gelê xwe vê biryara sosret bi tundî şermezar dikin û ji bo me her der û her qad cihê çand û hunera Kurdî ye. Rêwîtîya çand û hunera azad ya Kurdî nayê rawestandin.”