Di 28’ê Gulanê de, li peravên El Hierro li Giravên Kanaryayê yên Spanyayê, heft jin û zarokên keç di karesateke keştiyê de jiyana xwe ji dest dan. Her çend piraniya kesên di keştiya ku noqî avê bûye de 145 kes hat rizgarkirin jî, bûyerê hejmara zêde ya koçberên jin û xetereyên ku ew pê re rû bi rû dimînin dîsa anî rojevê.

Di hejmara jinên ku ji Efrîkaya Rojava ber bi Ewropayê ve koç dikin de zêdebûnek mezin heye. Li gorî Ajansa Penaberan a Neteweyên Yekbûyî, ji ber pevçûn û xizaniya ku li herêma Sahelê (Burkina Faso, Malî, Nijer) bi mîlyonan kes neçar dike ku koç bikin û hate gotin ku jin pêşengiya vê koçberiyê dike.

Koordînatorê CEAR’ê Juan Carlos Lorenzo ji rojnameya The Guardian re axivî û got ku jin êdî di pêvajoya koçberiyê de ne pasîf in, barovajî aktorên biryardanê ne. Jin bi tena serê xwe, bi zarokên xwe an jî bi jinên din re derdikevin rê û modela koçberiyê ya ku berê ji hêla mêran ve hatibû destpêkirin diguherînin.

Piştî Yekîtiya Ewropayê derbasbûnên ji Deryaya Navîn sînordar kir, koçber berê xwe dane Atlantîkê. El Hierro di sala 2024’an de rastî zêdetirî 20,000 koçberan hat. Ev rê bi dirêjahiya xwe û xetera mirinê tê zanîn. Ji aliyê din ve, jin ne tenê ji ber pirsgirêkên aborî, her wiha ji ber sedemên wekî şîdeta zayendî, zewaca bi darê zorê û sinetkirina jinan dikevin vê rêya xeternak.